گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

دنیای مجازی

حس میکنم خیلی تو دنیای مجازی بعضی وقتا غرق میشم

هر موقع خسته میشم میام اینجا برا رفع خستگی و هواخوری

میگن خوب نیست

ولی آدم از هرچی مضرره خوشش میاد

به هرحال جوونی ما هم تو این دنیا گذشت

کتابخونه، تفریح، سرگرمی مون شده مجازی

یاد بچگی بخیر که با هم بازی می کردیم

حالا شدیم 

آدم آهنی

با کلیک و تایپ به هم میگیم دوستت داریم

عجیبه 

سردرگم کننده است

ولی دیگه این واقعیت زندگی های ما

فقط یادمون باشه که غرق نشیم

وزندگی مون جریان داشته باشه

جریان

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد