گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

فراموشی

گاهی وقتا یه جایی یه نگاهی آزارت میده و ناراحتت میکنه

ولی ممکنه زود یادت بره 

خیلی زودتر از اونی که فکرشو بکنی

واقعیت زندگی هم همینه

فراموشی

خیلی وقتا میگیم ای بابا چرا یادم رفت

ولی خیلی وقتا هم باید بگیم خدا رو شکر که یادم رفت

اره

فراموشی یکی از مواهب خداوند برای انسان ها

چون اگه فراموش نکنیم بدی ها رو زشتی ها رو پلیدی ها هر لحظه زندگی تلخ میشه

البته باید به این فراموشی جهت بدیم

باید خیلی چیز ها رو نگذریم فراموش شن

خوبی ها محبت ها عشق ها و کسانی رو که باید بهشون عشق بورزیم

اره 

اینه راز فراموشی

فراموش کن اما نه لحظات ناب و زیبای زندگی بلکه لحظاتی رو باید فراموش نکرد

نباید تلخی ها رو به کل هم فراموش کرد

بلکه گاهی باید به خاطر آورد و درس عبرتش کرد

یا علی