حیف

زمانی که نوجوان بودم خیلی طبع شعر داشتم

علاقه داشتم به کتاب خوندن

رفتم که تو دنیای ریاضی

یکم طبعم عوض شد

نمیدونم

حیف از اون روزا که رفت

حیف کلمه بدیه

میدنی چرا؟

چون آدم وقتی فرصت خوبی رو از دست میده

میگه حیف

کاش هیچ وقت فرصتای خوب و با ارزش زندگیمونو از دست ندیم

که بعدش بگیم حیف

اخه افسوس و پشیمانی فایده نداره

فرصتای زندگی هم مثل یه واکنش یه طرفه هستند

اگه از دست رفتن

دیگه حیف میشن

مثل یه میوه که می مونه و نخوری میگنده و برا اثر واکنش های مختلف شیمیایی از بین میره

پس نذاریم عمرمون حیف شه

به قول اصفهانیا

حیفِ س