گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

فراموشی

گاهی وقتا یه جایی یه نگاهی آزارت میده و ناراحتت میکنه

ولی ممکنه زود یادت بره 

خیلی زودتر از اونی که فکرشو بکنی

واقعیت زندگی هم همینه

فراموشی

خیلی وقتا میگیم ای بابا چرا یادم رفت

ولی خیلی وقتا هم باید بگیم خدا رو شکر که یادم رفت

اره

فراموشی یکی از مواهب خداوند برای انسان ها

چون اگه فراموش نکنیم بدی ها رو زشتی ها رو پلیدی ها هر لحظه زندگی تلخ میشه

البته باید به این فراموشی جهت بدیم

باید خیلی چیز ها رو نگذریم فراموش شن

خوبی ها محبت ها عشق ها و کسانی رو که باید بهشون عشق بورزیم

اره 

اینه راز فراموشی

فراموش کن اما نه لحظات ناب و زیبای زندگی بلکه لحظاتی رو باید فراموش نکرد

نباید تلخی ها رو به کل هم فراموش کرد

بلکه گاهی باید به خاطر آورد و درس عبرتش کرد

یا علی

نظرات 3 + ارسال نظر
•✘•زهرا•✘• پنج‌شنبه 29 آبان‌ماه سال 1393 ساعت 05:25 ب.ظ http://zizialone.blogsky.com/

سلام
نوشته های خیلی زیبایی بود...
واقعا دنیا زیبا می شد اگه همه ناخوشی ها و کینه هارو به دست باد فراموشی می سپردیم و به جاش زیبایی و لحظه های ناب رو عمیق ترین نقطه ی قلبمون می فرستادیم تا فراموش نشه!

امیدوارم قلمت بچرخه!
یاعلی

•✘•زهرا•✘• جمعه 28 آذر‌ماه سال 1393 ساعت 01:00 ق.ظ http://zizialone.blogsky.com/

ممنون ز حضورت :)

افراسیاب یکشنبه 3 اسفند‌ماه سال 1393 ساعت 04:54 ب.ظ

سلام
ممنون
لطف دارید بله پارسال قبول شدم
شما چکار می کنید؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد