گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

دل نوشته

چیزهایی که ما امروز داریم روزی آرزوهایمان بود مواظب ارزوهایمان باشیم چون فردا مال ماست اگر باور کنیم هستیم و اگر بخواهیم می توانیم باور کن تو می توانی

نظرات 1 + ارسال نظر
عباس سه‌شنبه 18 خرداد‌ماه سال 1389 ساعت 10:15 ق.ظ http://bedonbalemohabat.blogsky.com

به نظر من حتی اگه ما مواظب آرزوهامون باشیم باز عاملی به اسم جامعه میتونه اونو از ما بگیره. یه مجرم سابقه دار موقعی که تصمیم میگیره آدم خوبی بشه به نظرت چقدر میتونه تو جامعه ای که اونو به عنوان فرد منفی میشناسن موفق بشه؟

این یه حرف کلیه یعنی اینکه جامعه اگه باز دارنده هم باشه برعکسش یعنی کمک کننده هم هست اگه جامعه نبود ما نبودیم و زندگی ما به این جامعه وابسته است اگه تو آرزوهایی داری به یه کویر برهوت بری میتونی بهشون برسی خوب پس معطل نکن برو همه ی ما عضوی از جامعه هستی اگه هر کی سعی کنه خودشو اصلاح کنه مطمئن باش جامعه اصلاح میشه می دونم خیلی آرمانی و شعاریه و سخت .
اون مجرم کاره سختی رو داره بالاخره چون جرم کرده برای اثبات خودش باید به اندازه صدماتی که به جامعه و اطرافیانش زده تلاش کنه هیچ کس مجرم به دنیا نیومده فطرت ما پاکه اگه آلودش کردیم مسئولش خودمونیم چون خدا به ما قدرتی به نام اختیار و تصمیم گیری رو داده.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد