باز هم روزا گذشتند و چرخیدند و رسیدیم به عیدغدیر
عید ولایت
عید مولا علی
حج آخر و اتمام حجت محمد با مسلمانان
و علی بالا رفت
و دستانش در دستان محمد رو به آسمان
من کنت مولاه و فهذا علیٌ مولاه
و این گونه علی پیشوا و امام مسلمانان شد
بار سنگین امامت بر قامت با صلابت علی برازنده بود
عدالت را صلابت اجرا نمود
ولی مهربانی رابه کودکان یتیم عاشقانه نثار میکرد
آری علی
اسوه ی صبر بود
صبر در برابر ناملایمات نوکیسه گانی که نگذاشتند
از ابتدا علی باشد
و سخن پیامبر را نادیده گرفتند
به هرحال علی مردی بود که در همه ی شرایط
ولایتش جاری بود
چه در خفا و چه در حکومت کوتاهش
نجف
چقدر دوس داشتم
انگار خانه ی خودم بود
حس غربت نداری وقتی در نجفی
واقعاً اینگونه است
در خانه ی پدر مهربانت
حس غربت نداری
عید غدیر مبارک