گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

2+1

یکی از دوستان بسیار عزیزم که اتفاقا بزودی خانم دکتر میشوند و برایم بسیار عزیز هستند همیشه میل های زیبا و اموزنده می فرستند امروز هم میل جالبی ارسال کردند که برایتان می گذارم خواندش خالی از لطف نیست

 2+1
1 دقیقه بخوان 2 دقیقه  فکر کن
اگر می‌خواهی بهترین باشی بد نباش
امیر المؤمنین علیه السلام  فرمودند : من عَرَفَ کفَّ. هر کس به معرفت برسد ، خود را از بدی بازمی‌دارد.[1]
گاه نمی دانی بهترین تصمیم یا بهترین عملکرد چیست، اما می‌دانی که چه کارهایی را نباید بکنی. خداوند در قرآن این بندگان را «ذی حجر» می‌نامد. اگر از سنگ چین خودت جلوتر نروی، اگر خط قرمزها را مراعات کنی، گناه و خطا نمی کنی ، به خاطر دیگران به هر چاهی نمی‌افتی. به خاطر خستگی، ناراحتی یا جو زدگی به هر راهی نمی‌‌روی. لذا از پاک ترین‌ها می‌شوی و خدا تو را یاری می‌کند.
گاهی می‌خواهی بهترین پذیرایی را از مهمانت بکنی، به او می‌گویی: باید زود بیایی، نمی‌گذارم حالا بروی، باید این را بخوری، باید آنجا بنشینی، چرا آن روز نیامدی؟
می‌خواهی بهترین تلاش علمی را بکنی، لذا شب ها کنار کسانی که خوابیده‌اند چراغ را روشن می‌ذاری ، به دیدن فامیل نمی‌روی، در خرید کتاب تست زیاده روی می‌کنی، به کسی کمک نمی‌کنی و به نیاز کسی توجه نداری
می‌خواهی خیلی پر تلاش باشی لذا خانم جوانت را توی خانه رها می‌کنی و شب‌ها دیر وقت و خسته به خانه برمی‌گردی و جنازه ی بی حال و حوصله‌ات را برایش می‌آوری
می‌خواهی خیلی اهل عبادت باشی لذا تا دیر وقت در آن هیئت و آن جلسه می‌مانی و از رسیدگی به خانواده‌ات کم می‌گذاری «غافل از این که پیامبر مهربان فرمودند: نشستن مرد در کنار همسرش نزد خداوند از اعتکاف و شب زنده داری در مسجد النبی دوست داشتنی‌تر است[2]
 می‌خواهی برای خانواده دلسوزی کنی اما اینقدر محدودشان می‌کنی و به جای آنها تصمیم می‌گیری که منجر به احساس حقارت و شکست در آنان می‌شوی و شأن و شخصیت انسانی از دست رفته را نمی‌بینی
گاهی خودت را دست کم می‌گیری یا نمی‌خواهی کاری برای خودت بکنی، پس شروع می‌کنی به نق زدن و دائم با حسادت و طعنه و ایرادگیری دیگران را که اهل تلاش اند، اذیت می‌کنی
 
اگر می‌خواهی خیلی خوب باشی ، لطف کن اینقدر بد نباش
«کنترل و پرهیز داشتن از خیلی از کارها بهتر است»
گاهی برای رسیدن باید نرفت


کانون قرآن و عترت دانشگاه امیرکبیر


[1] شرح اقا جمال خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم ، ج 5 ، ص136
[2] مجموعه ورام ، ج2 ، ص 121

نظرات 1 + ارسال نظر
ش دوشنبه 6 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 04:55 ق.ظ

هر وقت میام میخونم نوشته هاتو روم نمیشه چیزی بنویسم.این حدیث قشنگه.خیلی قشنگه.احساس میکنم دارم پیر میشم مریم.

عیبی نداره
پیری نشانه ی پختگی است
خوشحال میشم نظر بدی
لااقل فراموشت نمیکنم
لااقل میفهمم دوستی هست که بهم فکر میکنه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد