گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

گل های بابونه

حرف های یک شیمیست با خدا+خودش

قلب پرمهر

دلم گرفته از آدمهای این دیار

هوا بس ناجوامردانه آلوده است

اکسیژن میخاهم برای تنفس

آی آدمها

آی شمایی که زیر حرف ها و قول هایتان می زنید

آی شمایی که آدمهای ساده را راحت رها می کنید و می روید

اگر جرم آنها سادگی است

جرم شما بی وفایی است

گیج و منگم

راستی دنیا کوچکتر از قلب پرمهر آدم هایی است که هنوز هم به هم عشق می ورزند

پس اگر کسی به تو مهر ورزید کوچکش نکن

چون دنیا برات تنگ می شود

نظرات 2 + ارسال نظر
poria شنبه 8 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 10:58 ب.ظ http://911251.blogsky.com

عالی بود
واقعا حالا خیلی قشنگه
حتما امتیاز دهی به عکست یادت نره

ختما ممنون

ش جمعه 21 تیر‌ماه سال 1392 ساعت 01:41 ق.ظ

ش این روزها غمگینه م چطور؟

خودت باعث شی
من بی گناهم
تو منو لگد کردی
خودتم میدونی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد